Boekentip: ‘Liefde, een onmogelijk verlangen’

‘Waardeer het middelmatige’

In 2014 kwam het boek ‘Liefde, een onmogelijk verlangen’ uit. De auteur is op dit moment misschien wel de bekendste, meest gewaardeerde en meest geciteerde psychiater: de Vlaming Dirk De Wachter (1960). Zijn hoofdboodschap in dit boek? Doe maar gewoon, accepteer dat ongeluk bij het leven hoort, dan zal de liefde bloeien.

Maakbaar liefdesgeluk

We zijn inmiddels geobsedeerd door geluk, zegt De Wachter, en dat beïnvloedt ook onze kijk op en omgang met liefdesrelaties. ‘Ik verdien het om gelukkig te zijn’, denken we dan. En wie te lang ongelukkig is, moet naar de psychiater, die je ziek verklaart, stelt De Wachter. Onze samenleving is een maakbare samenleving geworden, dus – zo redeneren we – liefdesgeluk zal ook wel maakbaar zijn. En omdat ons leven maakbaar is geworden en we in een kickcultuur leven, moet het haalbaar zijn om continu op de top van ons (liefdes)geluk te zitten.

‘Gewonigheid’

Ik herken dat. Het kostte mij jaren om te ontdekken dat die toppen er wel degelijk bij horen, maar de dalen, het ongeluk, net zo goed; dat liefde een keuze is en dat je daar niet automatisch dagelijks een geluksinjectie door krijgt.

Maar terug naar de Vlaamse psychiater. Zijn boek is een pleidooi voor ‘gewonigheid’ (een typisch De Wachter-woord). “Af en toe ongelukkig zijn houdt het grote ongeluk weg”, schrijft hij. Wil je een duurzame relatie? “Die krijg je door het kleine en het middelmatige te waarderen.”

Elke pagina wordt opgeluisterd met bijpassende citaten, van de Frans-joodse filosoof Levinas tot singer-songwriter Leonard Cohen. Dat, maar ook het helder formuleren van soms diepe inzichten, maakt dat De Wachter met Liefde, een onmogelijk verlangen een prima leesbaar en inspirerend boek heeft geschreven.

Recensent: Wilfred Hermans